Blog

#Probleem oplossing

Al vele jaren loop ik tegen hetzelfde “probleem” aan. En steeds als ik het probeer te verwoorden dan gaat er iets mis in de vertaling. Ik krijg dan wel vele mooie en waardevolle adviezen, maar. Toch zit er niet echt iets tussen waar ik mee aan de slag kan, om dit oude vertrouwde probleem op te lossen. Want ja, zo zie ik mijn “probleem”. Als een oude vertrouwde vrind die mij steeds weer daar houd waar ik ben geweest maar waar ik eigenlijk niet meer wil zijn.

Zoals nu, ik merkt dat het ook nu weer lastig is om het te verwoorden. Keer op keer schrijf ik een stukje en dan wis ik het weer, voeg dingen toe, delete een deel en ga weer door. Zo vloeit het uit mijn vingers en zo staar ik naar het scherm. De lessen van blind-typen helpen me nu wel enorm. Ik kan daardoor wel beter in de flow van het schrijven blijven. Dat is dus wel handig.

Maar terug naar mijn “probleem”. Want afleiding is ook een van de valkuilen. Heel veel doen wat eigenlijk helemaal niets te maken heeft met “werk in Uitvoering”. Ja, ik heb namelijk geen echt woord voor wat het “probleem” goed omschrijft.

De ideeën zijn er. Ik weet dat wat ik te bieden heb goed is. Dat er vraag naar is en zo. En ja, ik weet hoe dat ik het moet doen, ik weet wat te doen, ik heb het al vaker gedaan. Dus daar zit niet het “probleem”. Het “probleem” zit ergens anders dat weet ik ook, maar waar … dat weet ik niet. Ik kan er niet mijn vinger op leggen, om nog maar eens een uitdrukking te gebruiken.

Je zou zeggen dat het dan te maken kan hebben met nieuwe dingen doen maar dat kan het niet zijn. Ik heb meerdere keren nieuwe dingen gedaan en juist als ik er niet te veel over nadacht maar het meer als gewoon doen deed dan ging het helemaal goed. Dus nee, het is niet nieuwe dingen doen. Het is eerder juist succes herhalen. Alsof ik mijn eigen succes saboteer.

Zou het dan een “writer’s block” kunnen zijn? Ik weet het niet, het voelt anders! Als kind had ik wel dat ik niet kon starten met bijvoorbeeld het maken van huiswerkopdrachten, voor handenarbeid of een werkstuk zoals een collage of een spreekbeurt maken. Maar dat is nu niet het geval. Daarvoor heb ik al teveel dingen gedaan en zo. Nee, dat vind ik nu juist één van de leuke dingen.

Vanmorgen in de auto dacht ik aan ander en hun problemen. En ik dacht; “waarom vraag je dat aan een ander”. Alle antwoorden op je eigen vragen weet je namelijk altijd het beste zelf. Wauw, auw die kwam binnen. Tegen wie zei ik dat nu? Nou zoals altijd zeg je alles wat je tegen een ander zegt ook tegen jezelf. Dank je wel Universum voor dit inzicht. Nu aan de slag met mijn “probleem”.

En ja hoor, hier gaan we weer. Ik voel het drijfzand onder mijn bestaan, het roert zich. Er steekt een soort van storm in mij op. Ik moet me nu focussen en dwingen om door te kunnen schrijven. Geeft niet, om het “probleem” aan te kunnen pakken moet ik het in de ogen kijken, het adresseren zou je kunnen zeggen. Dit is aan de andere kant ook weer een afleidingsmanoeuvre. Dit is namelijk ook een onderdeel van het “probleem”. De zogenaamde belangrijke zijweg inslaan.

Alleen als ik er overdenk om hier over na te gaan denken vliegt de energie door mijn lichaam. Ik zie het maar als een geweldige uitdaging die ik met hart en ziel aan ga. Tot zover het eerste deel over probleem oplossing. Mocht je advies hebben of weten hoe ik het kan oplossen. Laat mij dit dan niet weten. Zodra ik meer weet deel ik het met jullie.

See You.

Liefs Marieta

0 Reacties

Reageer op dit bericht