Er was eens een prachtige energie genaamd Succesja. Zij was zó prachtig om te zien dat iederéén wel bij haar wilde zijn. Om haar te kunnen voelen en haar te kunnen ervaren. Helder en stralend scheen Succesja haar licht op alles en iedereen die in haar buurt kwam. Zonder daar ook maar 1 uitzondering op te maken, zonder daar ook maar 1 seconde over na te denken. Succesja scheen, floreerde en werd gevoeld, gezien en ervaren.
Zo mooi, zo prachtig, zo fantastisch. Tja, eigenlijk zijn er gewoon geen woorden voor om Succesja goed te omschrijven. Dat heb je met energie, ieder woord dat je er aan geeft is eigenlijk niet voldoende, omschrijft het net niet helemaal. Maakt zelfs dat de energie vervormt, vervaagt, kwetsbaar wordt!
Wonend in een prachtige omgeving, waar alles was ondergedompeld onder de energie van Succesja, profiteerde alles en iedereen mee. Overal was Overvloed aanwezig. Niemand had gebrek aan, of behoefte aan. De energie van Succesja maakte dat alles mogelijk was.
En dan plots gebeurde het. Iets geheel nieuws, een heel klein Pijntje werd opgemerkt. Het was verschenen vanuit het Niets, zomaar ineens was het daar. Pijntje gaf een hele kleine irritatie, een heel klein beetje een onaangenaam gevoel. Maar gelukkig was het Niets om je zorgen om te maken. Niets om veel aandacht aan te besteden. En al heel snel verdween Pijntje dan ook naar de achtergrond en werd Pijntje weer vergeten.
De energie van Succesja floreerde gelukkig verder alsof er niet was gebeurd. Het dagelijks bestaan kabbelde rustig verder en verder. Tenminste zo leek het, op het eerste oog was alles nog bij het oude. Maar was dat ook werkelijk zo? Was het negeren van Pijntje een goede beslissing geweest?
Pijntje wilde namelijk helemaal niet vergeten worden. Pijntje wilde ook gezien en gevoeld worden – net als Succesja. Hij was toch niet voor Niets gecreëerd? En daarom ging Pijntje stiekem aan de slag om te groeien en groter te kunnen worden. Want Pijntje dacht: “als ik maar groot genoeg ben dan wordt ik vanzelf ook gezien, gevoelt en ervaren. Dan mag ik er ook zijn”.
En al snel werd Pijntje groter en groter. Maar steeds weer werd er alles aan gedaan om Pijntje te vergeten en vooral niet te voelen of te ervaren. Pijntje werd duidelijk niet Gezien. Pijntje dwaalt nu rond en is erg verdrietig. Een beetje radeloos en ondoordacht vraagt Pijntje daarom maar om hulp. En zie: húp daar is hulp. Zomaar uit het Niets verschijnt daar Verwarring.
Verwarring vraagt aan Pijntje, wat is er toch met jouw aan de hand? Waarom ben je zo radeloos? Pijntje verteld dat hij niet gezien, gevoeld of ervaren wordt en dat maakt hem zo radeloos en verdrietig. Ach wat vervelend zegt Verwarring. Treur niet langer Pijntje, ik ga je helpen. Pijntje fleurt direct op en vraagt: hoe dan, zeg me wat ik moet doen en ik doe het.
Nou zegt Verwarring, daarvoor hoef je niet veel te doen hoor. Je hoeft alleen maar de benaming van je identiteit op te geven. Pijntje kijkt een beetje pijnlijk. Hoezo mijn identiteit opgeven, daar moet ik toch even over nadenken. Waarom? vraagt Verwarring, – het is toch maar een woord. Je blijft gewoon jezelf hoor, alleen heb je een andere benaming. Pijntje denkt nog even na. Verwarring dringt nog een beetje aan en Pijntje gaat dan over stag.
Is er trouwens nog iets anders wat ik moet doen vraagt Pijntje met een klein stemmetje. Nee hoor zegt Verwarring, je hoeft verder helemaal Niets te doen. Je neemt je nieuwe benaming aan en dat is alles wat je hoeft te doen. Nou dat klinkt wel heel eenvoudig zegt Pijntje. En je weet zeker dat ik met deze nieuwe benaming gezien, gevoelt en ervaren ga worden? Ja hoor zegt Verwarring, 100 % zeker. En hij lacht stiekem in zijn vuistje.
Dan ga ik akkoord zegt Pijntje tegen Verwarring. Als het zo eenvoudig is dan moet ik het maar doen. Zoals het nu is kan ik het niet langer aan, kan ik het niet langer dragen. Zeg me, wat is mijn nieuwe benaming en ik zal hem dragen.
Verwarring schraapt zijn keel en met een plechtige stem vraagt hij Pijntje op de knieën te gaan zitten en omhoog te kijken. Pijntje gaat op zijn knieën zitten en kijkt omhoog. Met een royale zwaai strooit Verwarring de nieuwe benaming in de ogen van Pijntje. Met dit gebaar doop ik u tot Angstnee. Vanaf nu zul je onder de benaming Angstnee bestaan en bekend zijn. Deze benaming zal er voor zorgen dat je ten alle tijden gezien en ervaren word.
Pijntje knippert met zijn ogen en voelt de transformatie gebeuren. Zijn hele energie staat nu in het teken van Angstnee. En, hoe heet je vraagt Verwarring aan Pijntje. Waarop Pijntje onmiddellijk antwoord met: Ik heet Angstnee. Ergens voelt het niet helemaal goed maar Pijntje negeert dit en gaat volledig voor zijn nieuwe benaming en is nu dus helemaal en compleet Angstnee.
Na de transformatie nemen Verwarring en Angstnee afscheid van elkaar en vervolgen ieder hun eigen weg. Nog een beetje onwennig en onzeker gaat Angstnee op pad. Als snel bemerkt hij dat er iets is veranderd. Er wordt op hem gelet, er wordt aandacht aan hem besteed. Wauw dat ging snel. Wat voelt dat goed zeg. Vele malen beter dan vroeger en toch ook weer niet. Vreemd maar het is niet echt zoals Angstnee het zich had voorgesteld.
Aan de ene kant is er weerstand tegen zijn aanwezigheid en aan de andere kant wordt hij omarmd. Heel verwarrend zeg. Dan hoort Angstnee de stem van Verwarring. Volhouden hoor, het heeft een beetje tijd en doorzetting nodig maar dan ga je precies dat krijgen wat je altijd hebt gewild. Angstnee zet zich over zijn twijfel heen en gaat er vol voor.
Al doende groeit zijn energie groter en groter. Angstnee bemerkt dat er steeds meer ruimte voor hem is, dat hij steeds meer volgers krijgt en dat er steeds meer ‘vind ik leuks’ zijn kant op komen. Wauw wat een geweldige ervaring is dit.
Maar Succesja floreert steeds minder, en minder, en minder… Er wordt namelijk aan haar stoelpoten gezaagd. Overal waar Succesja voor stond, staat Angstnee nu voor! Stond Succesja voor de liefde – nu staat Pijntje er voor, en zegt met haar Angst als eerste maar: ‘nee’. Gaf Succesja haar vertrouwen gul en onvoorwaardelijk, nu is Angstnee voorzichtig.
Succesja is wanhopig. Haar krachten verzwakken en haar licht vervaagt. Ze is totaal van de kaart en begrijpt er Niets meer van. Ze begrijpt niet wat er is gebeurd, en ze weet niet hoe ze dit kan stoppen of keren. Wat eerst nog te doen was lijkt nu wel onmogelijk?
Tot zover deel 1 van het sprookje van Succesja.
0 Reacties